Opis
Szczególnie ważne dla współczesnej lektury Boga wody jest to, że Griaule, by zapewnić swoim ideom szerszy odbiór, nadał książce formę literacką atrakcyjniejszą pod względem estetycznym od przeciętnej książki antropologicznej. Książka cieszyła się w chwili wydania znaczną popularnością. Naturalnie wykluczyło to cały przyjmowany zazwyczaj aparat naukowy, zamiast niego czytelnik otrzymał szereg informacji o człowieku, który był źródłem wiedzy o myśli Dogonów, o przebiegu przekazu tych informacji, o kuchni prowadzenia badań antropologicznych, wreszcie o relacjach, jakie zawiązują się między uczestniczącymi w nich ludźmi. Te z kolei kwestie w wyniku rozwoju samoświadomości antropologii wychodzą obecnie na plan pierwszy i decydują o odnowieniu zainteresowania książką Griaule’a. Co należy podkreślić, Griaule był pierwszym badaczem, który tak dalece odkrył siebie w badaniach (także swoje wcześniejsze niepowodzenia, luki w wynikach badań przedstawionych w Maskach Dogonów) i tak wiele miejsca poświęcił na pokazanie ich właściwego bohatera.
(z Wprowadzenia Mikołaja Olszewskiego)
