Skip to content Skip to footer
-10%

O widzeniu Boga

Pierwotna cena wynosiła: 46,20 zł.Aktualna cena wynosi: 41,58 zł.

Eksperyment zastosowany przez Kuzańczyka w O widzeniu Boga ukazuje zatem trudną do pojęcia dialektykę pomiędzy Bożą transcendencją i immanencją, która jest skutkiem Bożej stwórczej Absolutnej Mocy, będącej źródłem bytu każdej rzeczy. Boża Moc jest samym aktualnym istnieniem (actu esse) a zarazem jest wszystkim tym, co może istnieć (posse esse). To jednoczesne połączenie absolutnego aktualnego bycia z absolutną możliwością bycia wyraźnie odróżnia tę nieskończoność od możliwości bycia materii. Nieskończoność jest bowiem najpełniejszą, jednoczesną i najprostszą aktualizacją wszelkiej możności. Boża Nieskończona Moc jest mocą najprostszą i najbardziej zjednoczoną, dlatego jest mocą najbardziej skuteczną. Ta własność sprawia, że w tym wypadku można mówić o Bożej Wszechmocy, która jest znamieniem doskonałości, całościowości, całkowicie przeciwstawnej starożytnemu rozumieniu nieskończoności (…)
(fragment Wprowadzenia prof. Agnieszki Kijewskiej)

W Kuzańczykowym uniwersum poznanie podlega określonej hierarchii. Pierwszym stopniem jest poznanie zmysłowe, po nim następuje poznanie rozumowe, a na końcu akt kontemplacji, odpowiadający najwyższej funkcji intelektu. Cały zamysł traktatu De visione Dei jest oparty o ową drabinę poznania: przedmiotem poznania zmysłowego jest ikona, przedmiotem poznania rozumowego – specyfika Bożego widzenia ujęta w formę tekstu, celem całego procesu – kontemplacja po wejściu „w świętą ciemność”.

Filozofowie zaczynają zazwyczaj od pojęcia, a historycy filozofii od tekstu. W tym przypadku punktem wyjścia nie jest jednak pojęcie widzenia ani sam tekst De visione Dei, lecz materialny przedmiot: tabella – niewielka, drewniana deska z wizerunkiem, która stanie się przedmiotem specyficznego zmysłowego eksperymentu. Znaczenia drewnianej ikony dla interpretacji całej myśli zawartej w traktacie dowodzi również tytuł dzieła, który w pierwszych wydaniach (bazylejskim i paryskim) występuje w wersji rozszerzonej: De visione Dei sive De icona. Sam Kuzańczyk nazywa ten tekst Iconae w dziele De possest.
(fragment Wstępu dr Barbary Grondkowskiej)

Informacje dodatkowe

Ilość stron

334

ISBN książki

978-83-68182-25-5

Okładka

Okładka twarda

Data wydania książki

2025

Tłumaczenie

Agnieszka Kijewska

Logo Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego Logo Narodowy Program Rozwoju Humanistyki
Publikacja dofinansowana ze środków budżetu państwa w ramach programu Ministra Edukacji i Nauki pod nazwą „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” nr projektu NPRH/U22/SP/0082/2023/12 kwota dofinansowania 108 696,00 PLN całkowita wartość projektu 108 696,00 PLN
Patronat medialny: logo_ptft

Opis

Spis treści

Słowo wstępne 5
Paradoksy mistycznego widzenia: O widzeniu Boga Mikołaja z Kuzy – Agnieszka Kijewska 7
1. Perspektywa biograficzna 7
2. Perspektywa twórczych dokonań 27
3. Perspektywa dionizjańskiej teologii mistycznej 42
4. Perspektywa teologii uniwersyteckiej i reakcja na nią 49
5. Perspektywa sporu o teologię mistyczną: Gerchumar 59
6. Perspektywa mistycznego widzenia 73
7. Perspektywa paradoksu 83
8. Perspektywa uczonej niewiedzy jako projektu epistemologicznego 95
9. Perspektywa nieskończoności 103

Spojrzenie, które widzi wszystko. O wszechwidzącej ikonie w O widzeniu Boga Mikołaja z Kuzy – Barbara Grondkowska 117
Ikona 117
Eksperyment 122
Tekst 125
Podobieństwo 128
Lustro 130
Oko 134
Światło 135
Zakończenie 137

Tekst, przekład, przypisy
TRACTATUS DE VISIONE DEI AD ABBATEM ET FRATRES IN TEGERNSEE 142
Traktat o widzeniu Boga do opata i braci w Tegernsee 143
Praefatio 144
Słowo wstępne 145
148
Elenchus – spis treści 149
Capitulum I Quod perfectio apparentiae verificatur de deo perfectissimo 152
Rozdział pierwszy mówiący o tym, że doskonałość przedstawienia jest prawdą w odniesieniu do najdoskonalszego Boga 153
Capitulum II Visus absolutus complectitur omnes modos 154
Rozdział drugi mówiący o tym, że Widzenie Absolutne obejmuje wszystkie sposoby widzenia 155
Capitulum III Quae de deo dicuntur, realiter non differunt 156
Rozdział trzeci mówiący o tym, że te rzeczy, które są orzekane o Bogu, nie różnią się realnie 157
Capitulum IV Quod visio dei providentia, gratia et vita dicitur aeterna 160
Rozdział czwarty mówiący o tym, że Widzenie Boże nazywa się Opatrznością, łaską i życiem wiecznym 161
Capitulum V Quod videre sit gustare, quaerere, misereri et operari 168
Rozdział piąty mówiący o tym, że widzenie jest smakowaniem, poszukiwaniem, miłosierdziem i działaniem 169
Capitulum VI De faciali visione 172
Rozdział szósty mówiący o widzeniu Bożego Oblicza 173
Capitulum VII Quis fructus facialis visionis et quomodo habebitur 180
Rozdział siódmy mówiący o tym, jaki jest owoc oglądania Oblicza i w jaki sposób można go posiąść 181
Capitulum VIII Quomodo visio dei est amare, causare, legere et in se omnia habere 188
Rozdział ósmy mówiący o tym, że dla Boga widzieć znaczy kochać, przyczynować, czytać i zawierać wszystko w sobie 189
Capitulum IX Quomodo est universalis pariter et particularis et quae via ad visionem dei 194
Rozdział dziewiąty mówiący o tym, w jaki sposób widzenie Boga jest zarazem szczegółowe i powszechne i jaka droga wiedzie do widzenia Boga 195
Capitulum X Quomodo videtur deus ultra coincidentiam contradictoriorum et quomodo videre est esse 202
Rozdział dziesiąty mówiący o tym, w jaki sposób widzi się Boga poza zbieżnością przeciwieństw i w jaki sposób Jego widzenie jest Jego bytem 203
Capitulum XI Quomodo videtur in deo successio sine successione 210
Rozdział jedenasty mówiący o tym, w jaki sposób dostrzega się w Bogu następstwo bez następstwa 211
Capitulum XII Quod ubi invisibilis videtur, increatus creatur 214
Rozdział dwunasty mówiący o tym, że tam, gdzie widzi się Niewidzialnego, jest stwarzany Niestworzony 215
Capitulum XIII Quod deus videtur absoluta infinitas 220
Rozdział trzynasty mówiący o tym, że Bóg wydaje się absolutną nieskończonością 221
Capitulum XIV Quomodo deus omnia complicat sine alteritate 230
Rozdział czternasty mówiący o tym, w jaki sposób Bóg streszcza wszystko bez odmienności 231
Capitulum XV Quomodo actualis infinitas est unitas, in qua figura est veritas 234
Rozdział piętnasty mówiący o tym, w jaki sposób aktualna nieskończoność jest jednością, na której obraz jest prawda 235
Capitulum XVI Quod nisi deus esset infinitus, non foret finis desiderii 242
Rozdział szesnasty mówiący o tym, że gdyby Bóg nie był nieskończony, nie byłby kresem pragnień 243
Capitulum XVII Quod deus non nisi unitrinus videri perfecte potest 246
Rozdział siedemnasty mówiący o tym, że Boga można w sposób doskonały widzieć jedynie jako Trójjedynego 247
Capitulum XVIII Quod nisi deus trinus esset, non esset felicitas 256
Rozdział osiemnasty mówiący o tym, że nie byłoby szczęśliwości, gdyby Bóg nie był trójjedyny 257
Capitulum XIX Quomodo Ihesus unio dei et hominis 262
Rozdział dziewiętnasty mówiący o tym, w jaki sposób Jezus jest zjednoczeniem Boga i człowieka 263
Capitulum XX Quomodo intelligitur Ihesus copulatio divinae et humanae naturae 268
Rozdział dwudziesty mówiący o tym, w jaki sposób pojmuje się Jezusa jako połączenie Boskiej i ludzkiej natury 269
Capitulum XXI Quod sine Ihesu non sit possibilis felicitas 274
Rozdział dwudziesty pierwszy, mówiący o tym, że bez Jezusa nie jest możliwa szczęśliwość 275
Capitulum XXII Quomodo Ihesus videat et operatus sit 278
Rozdział dwudziesty drugi mówiący o tym, w jaki sposób Jezus widzi i jak działał 279
Capitulum XXIII Quomodo Ihesus mortuus fuit unione cum vita manente 286
Rozdział dwudziesty trzeci, mówiący o tym, w jaki sposób Jezus umarł, pozostając zjednoczony z życiem 287
Capitulum XXIV Quomodo Ihesus sit verbum vitae 294
Rozdział dwudziesty czwarty mówiący o tym, w jaki sposób Jezus jest Słowem Życia 295
Capitulum XXV Quomodo Ihesus sit consummatio 302
Rozdział dwudziesty piąty mówiący o tym, w jaki sposób Jezus jest spełnieniem 303

Apendyks 310
Bibliografia 315

Może spodoba się również…