Opis
Od redakcji:
Książka nawiązując do badań Szkoły Tybigeńskiej oraz nurtu ujmującego filozofię jako sposób życia stanowi studium poświęcone etycznemu wymiarowi myśli Platona. Zagadnienia formy platońskiego przekazu filozoficznego, charakterystyka postaci filozofa czy związków platońskiej filozofii z grecką religijnością służą dynamicznemu ujęciu etyki, która rozgrywa się w dialogach. Autorka próbuje na nowo odpowiedzieć czym dla Platona była filozofia i kim był filozof, wykorzystując oprócz tradycyjnych treści zawartych explicite w dialogach również kontekst sytuacyjny platońskiego filozofowania – polityczny, kulturowy i religijny. Bierze pod lupę drugorzędne postaci dialogów, na które w dociekaniach metafilozoficznych mało zwracano uwagi lub je wręcz ignorowano. Przyjmując krytycznie pojęcie Pierra Hadota filozofii jako „ćwiczeń duchowych”, autorka na swój sposób dokonuje analizy zachodzących w dialogach interakcji dzięki czemu nadaje im sens i charakter intersubiektywny, co plastyczniej obrazuje strukturę dialogów, a zarazem ukazuje filozofię jako jeden z elementów składających się na koherentną całość kultury i życia ateńskiego tamtej epoki.
