Opis
Z Posłowia tłumacza:
Filozof-egzystencjalista, który jest teistą, musi poruszyć problem relacji Boga i człowieka. Dialektyka tych relacji, rozpatrywana na płaszczyźnie egzystencjalnej, przedstawia się inaczej, niż w tradycyjnym podejściu, bazującym na filozofii greckiej, zwłaszcza na Arystotelesie. Bóg filozofów nie jest Bogiem Biblii i żywej wiary. Bóg filozofów jest Absolutem pozostającym w opozycji do świata. Bóg Biblii i wiary jest Bogiem życia, pozostającym w bezpośredniej relacji do świata i człowieka, często dramatycznej, jak w wypadku Jakuba z Bogiem (Rdz 32, 29-31). Relacja ta osiąga największe napięcie w chrześcijaństwie, gdyż Bóg przekraczając siebie samego wkracza w dzieje człowieka jako Bogoczłowiek. Stąd też napięcie relacji Boga i człowieka osiąga w chrześcijaństwie najwyższy poziom. Bóg tęskni za swoim Innym, którym jest człowiek stworzony na obraz i podobieństwo samego Stwórcy. (…)
